BİRİNCİ
KISIM
Amaç,
Kapsam ve Tanımlar
Amaç
MADDE
1. – Bu Kanunun amacı, kamu görevlilerinin ortak ekonomik, sosyal ve
meslekî hak ve menfaatlerinin korunması ve geliştirilmesi için oluşturdukları
sendika ve konfederasyonların kuruluşu, organları, yetkileri ve
faaliyetleri ile sendika ve konfederasyonlarda görev alacak kamu görevlilerinin
hak ve sorumluluklarını belirlemek ve her hizmet kolunda yetkili kamu
görevlileri sendikaları ve bunların bağlı bulundukları
konfederasyonlar ile Kamu İşveren Kurulu arasında yürütülecek
toplu görüşmelere ilişkin esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE
2. – Bu Kanun, Devletin veya diğer kamu tüzel kişilerinin yürütmekle
görevli oldukları kamu hizmetlerinin görüldüğü genel, katma ve özel
bütçeli idareler, il özel idareleri ve belediyeler ile bunlara bağlı
kuruluşlarda kamu iktisadî teşebbüslerinde, özel kanunlarla veya özel
kanunların verdiği yetkiye dayanarak kurulan banka ve teşekküller
ile bunlara bağlı kuruluşlarda ve diğer kamu kurum veya
kuruluşlarında işçi statüsü dışında çalışan
kamu görevlileri hakkında uygulanır.
Tanımlar
MADDE
3. - Bu Kanunun uygulanmasında;
a)
Kamu Görevlisi : Kamu kurum ve kuruluşlarının işçi statüsü
dışındaki bir kadro veya pozisyonunda daimî suretle çalışan,
adaylık veya deneme süresini tamamlamış kamu görevlilerini,
b)
Kamu İşvereni : Kamu görevlilerinin çalıştığı
tüzel kişiliği olan ya da olmayan kamu kurum ve kuruluşlarını,
c)
Kamu İşveren Vekili : Kamu kurum ve kuruluşlarını
temsile ve bütününü sevk ve idareye yetkili olanlar ile bunların yardımcılarını,
d)
İşyeri : Kamu hizmetinin yürütüldüğü yerleri,
e)
Kurum : Kuruluş kanunları veya kuruluşlarına ilişkin
mevzuatlarında görev, yetki ve sorumlulukları belirlenen, hizmetin
niteliği ve yürütülmesi bakımından idarî bir bütünlüğe
sahip işyerlerinden oluşan kuruluşları,
f)
Sendika : Kamu görevlilerinin ortak ekonomik, sosyal ve meslekî hak ve
menfaatlerini korumak ve geliştirmek için oluşturdukları tüzel
kişiliğe sahip kuruluşları,
g)
Konfederasyon : Değişik hizmet kollarında bu Kanuna tabi olarak
kurulmuş en az beş sendikanın bir araya gelerek oluşturdukları
tüzel kişiliği olan üst kuruluşları,
h)
Toplu Görüşme : Kamu görevlileri için uygulanacak katsayı ve göstergeler,
aylık ve ücretler, her türlü zam ve tazminatlar, fazla çalışma
ücretleri, harcırah, ikramiye, lojman tazminatı, doğum, ölüm
ve aile yardımı ödenekleri, tedavi yardımı ve cenaze
giderleri, yiyecek ve giyecek yardımları ile bu mahiyette etkinlik artırıcı
diğer yardımlara ilişkin olarak yetkili kamu görevlileri
sendikaları ve üst kuruluşları ile Kamu İşveren Kurulu
arasında yapılan görüşmeyi,
ı)
Uzlaştırma Kurulu : Toplu görüşmeler sırasında çıkabilecek
uyuşmazlıkların çözümü için oluşturulan kurulu,
j)
Mutabakat Metni : Toplu görüşme sonucunda varılan anlaşmayı
gösteren belgeyi,
k)
Yüksek Hakem Kurulu Başkanı: 2822 sayılı Toplu İş
Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanununun 53 üncü maddesine göre teşekkül
etmiş bulunan Kurulun Başkanını,
İfade
eder.
Kamu
işveren vekilleri bu Kanun bakımından kamu işvereni,
hizmetin niteliği ve yürütülmesi bakımından bağlı tüm
birimler ise asıl işyerinden sayılır. Kamu işvereninin
birden fazla işyeri varsa, bu Kanun bakımından bu işyerlerinin
tamamı işyerinden sayılır.
İKİNCİ
KISIM
Kuruluş
Esasları ve Organlar
BİRİNCİ
BÖLÜM
Kuruluş
Esasları
Kuruluş
MADDE
4. – Sendikalar hizmet kolu esasına göre, Türkiye çapında
faaliyette bulunmak amacıyla bir hizmet kolundaki kamu işyerlerinde çalışan
kamu görevlileri tarafından kurulur.Bir hizmet kolunda birden fazla
sendika kurulabilir. Meslek veya işyeri esasına göre sendika
kurulamaz.
Hizmet
kolları
MADDE
5. – Sendikaların kurulabilecekleri hizmet kolları aşağıda
belirtilmiştir :
1.
Büro, bankacılık ve sigortacılık hizmetleri.
2.
Eğitim, öğretim ve bilim hizmetleri.
3.
Sağlık ve sosyal hizmetler.
4.
Yerel yönetim hizmetleri.
5.
Basın, yayın ve iletişim hizmetleri.
6.
Kültür ve sanat hizmetleri.
7.
Bayındırlık, inşaat ve köy hizmetleri.
8.
Ulaştırma hizmetleri.
9.
Tarım ve ormancılık hizmetleri.
10.
Enerji, sanayi ve madencilik hizmetleri.
11.
Diyanet ve vakıf hizmetleri.Kurumların girdikleri hizmet kolları
Maliye Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı
ve Devlet Personel Başkanlığının birlikte hazırlayacakları
bir yönetmelikle belirlenir.
Kuruluş
işlemleri
MADDE
6. – Sendika ve konfederasyonlar önceden izin almaksızın serbestçe
kurulurlar.
Sendika
kurucusu olabilmek için en az iki yıldan beri kamu görevlisi olarak çalışmak
yeterlidir.
Sendikanın
kurucuları; sendika tüzüğü, kurucuların nüfus cüzdanı
örnekleri, ikametgâh belgeleri, kamu görevlisi olduklarını gösterir
belgeler ile sendikayı ilk genel kurula kadar sevk ve idare edeceklerin
kimliklerini kuruluş dilekçelerinin ekinde sendika merkezinin bulunacağı
ilin valiliğine vermek zorundadırlar.
Konfederasyon
kurucuları, konfederasyon tüzüğü ile sendikaların
konfederasyon kurulmasına ilişkin kurucular kurulu kararını
ve ilk genel kurula kadar sevk ve idare edeceklerin kimliklerini konfederasyon
merkezinin bulunacağı ilin valiliğine alındı belgesi
karşılığında vermek zorundadırlar. Konfederasyonu
ilk genel kurula kadar sevk ve idare edecekler, üyesi oldukları sendikaların
zorunlu organlarına seçilmemişlerse, sendika kurucuları için
istenilen diğer belgeleri de eklemekle yükümlüdürler.
Yukarıda
anılan belge ve tüzüklerin ilgili valiliğe verilmesi ile sendika
veya konfederasyon tüzel kişilik kazanır.
Valilik,
tüzük ve belgelerin birer örneğini, beş çalışma günü içinde
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile Devlet
Personel Başkanlığına gönderir.
Tüzüğün
veya bu maddede sayılan belgelerin içerdikleri bilgilerin kanuna aykırılığının
tespit edilmesi ya da bu Kanunda öngörülen kuruluş koşullarının
gerçekleşmediğinin anlaşılması halinde, ilgili valilik
eksikliklerin bir ay içinde tamamlanmasını ister. Tamamlanmadığı
takdirde sendika veya konfederasyonun faaliyetinin durdurulması için iş
mahkemesine başvurur.
Mahkeme,
kanuna aykırılığın veya eksikliğin giderilmesi için
altmış günü aşmayan bir süre verir. Verilen süre sonunda tüzük
ve belgeler kanuna uygun hale getirilmemişse, mahkeme sendika veya
konfederasyonun kapatılmasına karar verir.
Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, sendika ve konfederasyonlar için
birer bilgi kaydı tutar.
Tüzük
MADDE
7. – Sendika ve konfederasyonların tüzüklerinde aşağıdaki
hususların belirtilmesi zorunludur:
a)
Sendika veya konfederasyonun adı, merkezi ve adresi.
b)
Sendika veya konfederasyonun amacı ve bu amacı gerçekleştirmek
üzere sürdürülecek çalışma konuları ile çalışma
usulleri.
c)
Sendikanın faaliyet göstereceği hizmet kolu.
d)
Sendika kurucularının ad ve soyadları, meslek veya görevleri ve
adresleri; konfederasyonu kuran sendikaların hizmet kolları ile ad ve
adresleri.
e)
Sendika veya konfederasyona üyelik koşulları, üyelikten çıkma
ve çıkarılmanın usul ve esasları.
f)
Konfederasyon, sendika ve sendika şubesi genel kurul delegelerinin
belirlenmesi usulü.
g)
Genel kurulun görev ve yetkileri, oy kullanma ve karar alma usul ve yeter sayıları.
h)
Sendika veya konfederasyonun genel kurul dışındaki zorunlu
organlarına üyelerin seçilme usulü, asil ve yedek üye sayısı,
görev ve yetkileri.
ı)
Sendika veya konfederasyonların yöneticilerinde aranılacak şartlar.
j)
Sendika şubelerinin nasıl kurulacağı, görev ve yetkileri,
genel kurulların toplantılarına ve kararlarına ilişkin
usul ve esaslar ile sendika genel kurulunda şubelerin temsil şekli.
k)
Üyelik ödentisinin belirlenmesi usulü.
l)
Sendika veya konfederasyonun iç denetim usulü.
m)
Harcamaların nasıl yapılacağı, yetkilerin nasıl
verileceği ve yetki sınırları.
n)
Tüzüğün değiştirilmesi usulü.
o)
Sendika veya konfederasyonun feshi, kendiliğinden dağılması,
başka bir sendika veya konfederasyonla birleşmesi veya mahkeme kararıyla
kapatılması hallerinde mal varlığının tasfiye usulü.
p)
Sendika veya konfederasyonun zorunlu organlarının oluşumuna kadar
kuruluşun işlerini yürütmeye ve temsile yetkili geçici yönetim
kurulu üyelerinin ad ve soyadları ile adresleri.
r)
Sendika ve konfederasyon temsilcilerinin seçiminde yetkili kurulun
belirlenmesi, temsilcilerin nitelikleri ve görevden alınma usulü.
s)
Gelirlerini ne şekilde muhafaza edecekleri ve zorunlu giderleri için
kasalarında tutacakları azamî nakit mevcudu.
t)
Demirbaşların satış ve terkininde uygulanacak usul ve
esaslar.
İKİNCİ
BÖLÜM
Organlar
ve Seçimler
Zorunlu
organlar
MADDE
8. – Sendika şubesi, sendika ve konfederasyonların zorunlu organları
genel kurul, yönetim kurulu, denetleme kurulu ve disiplin kuruludur.
Sendika
veya konfederasyonlar zorunlu organların görev, yetki ve sorumluluklarını
devretmemek kaydıyla başka organlar da kurabilirler.
Genel
kurullar tarafından zorunlu organlara seçilen üyelerin ad ve soyadları,
meslek ve görevleri, adresleri ile tüzük değişiklikleri ve açılan,
kapatılan veya birleştirilen şubeler; sendika şubesinin,
sendikanın veya konfederasyonun bulunduğu illerin valiliklerine,
Devlet Personel Başkanlığına ve Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığına otuz gün içinde bildirilir.
Genel
kurulların oluşması
MADDE
9. - Sendika ve sendika şubesi genel kurulları üyelerden oluşur.
Sendika
üye sayısı bini, sendika şubesinin üye sayısı beşyüzü
aştığı takdirde genel kurullar delegelerle yapılabilir.
Delegeler
üyeler tarafından gizli oy, açık sayım ve döküm esasına
ve sendika tüzüğündeki hükümlere göre seçilir.Konfederasyon genel
kurulları, üye sendikalarca seçilen en çok beşyüz delegeden oluşur.
Üye sendikaların genel kurulda kaç delegeyle temsil edileceği
konfederasyon tüzüğünde belirtilir.
Sendika
şubeleri ile sendika ve konfederasyonların yönetim ve denetleme
kurulu üyeleri bu sıfatla kendi genel kurullarına delege olarak katılırlar.
Delege
sıfatı, müteakip olağan genel kurul için yapılacak delege
seçimine kadar sürer.
Tüzüklere
delege seçilmeyi engelleyici hükümler konulamaz.
Genel
kurulların toplantı zamanı ve karar yeter sayısı
MADDE
10. - Sendika veya konfederasyonun ilk genel kurulu tüzel kişilik kazanmasından
başlayarak altı ay içinde yapılır.
Olağan
genel kurul üç yılda bir toplanır. Tüzüklerinde belirtilmek koşulu
ile daha kısa sürede de toplanabilir.
İki
genel kurul toplantısı arasındaki döneme ilişkin faaliyet
ve hesap raporu, denetleme kurulu veya denetçi raporu ile gelecek döneme ilişkin
bütçe önerisinin, genel kurula katılacaklara toplantı tarihinden en
az onbeş gün önce gönderilmesi zorunludur.
Olağanüstü
genel kurul, yönetim kurulu veya denetleme kurulunun gerekli gördüğü
durumlarda ya da genel kurul üye veya delegelerinin beşte birinin yazılı
isteği üzerine en geç altmış gün içinde toplanır.
Genel
kurula çağrı yönetim kurulu tarafından yapılır.Toplantı
yeter sayısı üye ya da delege tamsayısının salt çoğunluğudur.
İlk toplantıda yeter sayı sağlanamazsa, ikinci toplantı
en çok onbeş gün sonraya bırakılabilir. Bu toplantıda salt
çoğunluk aranmaz.
Karar
yeter sayısı toplantıya katılan üye veya delege sayısının
salt çoğunluğudur.
Yukarıdaki
hükümlere aykırı hareket eden sendika şubesi, sendika veya
konfederasyon yönetim kuruluna; üyelerinden birinin veya durumu tespit eden Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının başvurusu üzerine, iş
davalarına bakmakla görevli mahkeme kararı ile işten el çektirilir.
Bu takdirde görevli mahkeme, genel kurulu kanun ve tüzük hükümleri gereğince
en kısa zamanda toplamak ve yeni yönetim kurulu seçilinceye kadar cari işleri
yürütmekle görevli olmak üzere Medenî Kanun hükümleri gereğince bir
veya üç kayyım tayin eder.
Seçimlerde
uygulanacak esaslar
MADDE
11. - Genel kurullarda seçimler yargı gözetimi altında serbest, eşit,
gizli oy, açık sayım ve döküm esasına göre yapılır.
Genel
kurul toplantıları, genel kurullarda yapılacak seçimler, seçimlere
yapılacak itirazlar, seçimlerin iptali ve yenilenmesine ilişkin
hususlarda 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 14 üncü maddesi ile 52
nci maddesinde yer alan hükümleri uygulanır.
Seçimlere
ilişkin usul ve esaslar, sendika ve konfederasyonların tüzüklerinde
belirtilir.
Genel
kurulların görevleri
MADDE
12. - Genel kurulların görev ve yetkileri şunlardır:
a)
Organların seçimi.
b)
Tüzük değişikliği.
c)
Yönetim ve denetleme kurulu raporlarının görüşülmesi ve
aklanması.
d)
Yönetim kurulunca hazırlanan çalışma programı ve bütçenin
görüşülerek karara bağlanması.
e)
Sendika ve konfederasyonların tüzüklerinde belirtilen konularda yönetim
kuruluna yetki verilmesi.
f)
Taşınmaz malların satın alınması veya mevcut taşınmaz
malların satılması konusunda yönetim kuruluna yetki verilmesi.
g)
Sendika ve konfederasyon yönetim kurulu üyelerine verilecek her türlü ücret
ve diğer görevlilerin huzur hakkı ve yolluklarının
belirlenmesi.
h)
Sendika şubesi açma veya bu konuda yönetim kuruluna yetki verme, şubeleri
birleştirme ya da kapatma.
i)
Aynı hizmet kolunda bulunmak koşuluyla başka bir sendika ile
birleşme ve katılma.
j)
Başka bir konfederasyonla birleşme ve katılma.
k)
Konfederasyonlara üye olma veya üyelikten çekilme.
l)
Amaçlarına uyan uluslararası kuruluşlara üye olma veya çekilme.
m)
Fesih kararı verme.
n)
Mevzuatta veya sendika tüzüklerinde genel kurulca yapılması
belirtilen diğer işlemlerin yerine getirilmesi ve herhangi bir organın
görev alanına girmeyen konuların karara bağlanması.
Şube
genel kurulları sadece yukarıdaki (a), (c) ve (n) bentlerinde
belirtilen görevlerini yerine getirirler.Yönetim, denetleme ve disiplin
kurullarının oluşması, görevleri ve toplantıları
MADDE
13. – Sendika şubesi ve sendika yönetim kurulları en az üç, en çok
yedi üyeden; konfederasyon yönetim kurulları ise en az beş, en çok
on üyeden oluşur.
Disiplin
kurulu en az üç, en çok beş üyeden, denetleme kurulu en az üç denetçiden
oluşur. Şubelerde bir denetçi ile yetinilebilir.
Yönetim,
denetleme ve disiplin kurulları ile kurulması uygun görülen diğer
organların oluşumu, görev ve yetkileri ile toplanma ve karar alma
usulleri Sendikalar Kanununun 16, 17, 18 ve 19 uncu maddelerinde belirtilen
esaslara uygun olarak sendika veya konfederasyonların tüzüklerinde düzenlenir.
ÜÇÜNCÜ
KISIM
Üyelik
ve Güvenceler
BİRİNCİ
BÖLÜM
Üyelik
Sendika
üyeliğinin kazanılması
MADDE
14. – Sendikalara üye olmak serbesttir.
Kamu
görevlileri çalıştıkları işyerinin girdiği
hizmet kolunda kurulu bir sendikaya üye olabilirler.
Üyelik,
başvurunun sendika yetkili organınca kabulü ile kazanılır.
Üyelik
başvurusu, sendika tarafından en çok otuz gün içinde reddedilmediği
takdirde üyelik istemi kabul edilmiş sayılır. Haklı bir
sebep gösterilmeden üyeliği kabul edilmeyen kamu görevlisinin, bu kararın
kendisine tebliğinden itibaren otuz gün içinde iş davalarına
bakmakla görevli mahallî mahkemede dava açma hakkı vardır.
Sendika,
üyeliği kesinleşen kamu görevlisinin başvuru belgesinin bir örneğini
üyenin kendisine verir, bir örneği sendikada kalır, bir örneğini
üyelik ödentisine esas olmak ve dosyasında saklanmak üzere işverene,
bir örneğini de her yılın şubat, mayıs, ağustos
ve kasım aylarında bir liste ekinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığına gönderir.
Birden
çok sendikaya üye olunamaz. Birden çok sendikaya üyelik halinde sonraki üyelikler
geçersizdir.
Sendika
üyesi olamayacaklar
MADDE
15. – Bu Kanuna göre kurulan sendikalara;
a)
Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Sekreterliği, Cumhurbaşkanlığı
Genel Sekreterliği ile Millî Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliğinde
çalışan kamu görevlileri,
b)
Yüksek yargı organlarının başkan ve üyeleri, hâkimler,
savcılar ve bu meslekten sayılanlar,
c)
Bu Kanun kapsamında bulunan kurum ve kuruluşların müsteşarları,
başkanları, genel müdürleri, daire başkanları ve bunların
yardımcıları, yönetim kurulu üyeleri, merkez teşkilâtlarının
denetim birimleri yöneticileri ve kurul başkanları, hukuk müşavirleri,
bölge, il ve ilçe teşkilâtlarının en üst amirleri ile bunlara
eşit veya daha üst düzeyde olan kamu görevlileri, 100 ve daha fazla kamu
görevlisinin çalıştığı işyerlerinin en üst
amirleri ile yardımcıları, belediye başkanları ve yardımcıları,
d)
Yükseköğretim Kurulu Başkan ve üyeleri ile Yükseköğretim
Denetleme Kurulu Başkan ve üyeleri, üniversite ve yüksek teknoloji
enstitüsü rektörleri, fakülte dekanları, enstitü ve yüksek okulların
müdürleri ile bunların yardımcıları,
e)
Mülkî idare amirleri,
f)
Silahlı Kuvvetler mensupları,
g)
Millî Savunma Bakanlığı ile Türk Silahlı Kuvvetleri
kadrolarında (Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik
Komutanlığı dahil) çalışan sivil memurlar ve kamu görevlileri,
h)
Millî İstihbarat Teşkilâtı mensupları,
ı)
Bu Kanun kapsamında bulunan kurum ve kuruluşların merkezi denetim
elemanları,
j)
Emniyet hizmetleri sınıfı ve emniyet teşkilâtında çalışan
diğer hizmet sınıflarına dahil personel ile kamu kurum ve
kuruluşlarının özel güvenlik personeli,
k)
Ceza infaz kurumlarında çalışan kamu görevlileri, Üye
olamazlar ve sendika kuramazlar.
Üyeliğin
sona ermesi
MADDE
16. – Her üye üyelikten serbestçe çekilebilir.
Üyelikten
çekilme, çekilme isteğinin sendikaya bildirilmesi ile gerçekleşir.
Çekilme bildirimini alan sendika görevlisi, kayıt defterine işlemek
ve alındığına ilişkin bir belgeyi derhal üyeye vermek
zorundadır. Sendika, çekilme bildirimlerinin birer örneklerini her yılın
şubat, mayıs, ağustos ve kasım aylarında bir liste
ekinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına göndermek
zorundadır. Üyelikten çekilen, bildirimin bir örneğini dosyasında
saklanması için işverene gönderir.
Çekilme,
sendikaya başvurma tarihinden başlayarak bir ay sonra geçerli olur.
Çekilenin bu süre içinde başka bir sendikaya üye olması halinde
yeni sendikaya üyeliği, bu sürenin bitim tarihinde kazanılır.
Üyenin,
sendikadan çıkarılma kararı genel kurulca alınır. Çıkarma
kararı, çıkarılana ve işverene yazı ile bildirilir. Çıkarma
kararına karşı üye, bildirim tarihinden itibaren onbeş gün
içinde görevli mahkemeye itiraz edebilir. Mahkeme iki ay içinde kesin karar
verir. Üyelik, çıkarılma kararı kesinleşinceye kadar sürer.
Çekilme,
göreve son verilmesi veya sair nedenlerle kamu görevinden ayrılanlar ile
farklı bir hizmet koluna giren kuruma atananlardan sendika üyesi olanların
üyelikleri, varsa sendika şubesi, sendika veya konfederasyon organlarındaki
görevleri sona erer. Emekliye ayrılanların sendika şubesi,
sendika veya konfederasyon organlarındaki görevleri seçildikleri dönemin
sonuna kadar devam eder.
İşverenler
her yılın mayıs ve kasım ayı sonu itibarıyla
kurumlarındaki sendika üyesi kamu görevlilerinin sendikalara göre dağılımları
ile sendika üyeliği sona eren veya askıya alınanlara ilişkin
bilgileri bilgisayar ortamında Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığına göndermek zorundadırlar.
Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı sendika ve üyelik kayıtlarına
ilişkin olarak derlediği bütün bilgileri bir ay içinde Devlet
Personel Başkanlığına gönderir.
Konfederasyon
ve uluslararası kuruluş üyeliği
MADDE
17. – Sendikalar, ancak bir konfederasyona üye olabilirler. Birden çok
konfederasyona üye olunması halinde sonraki üyelikler geçersizdir.
Sendika
ve konfederasyonlar, amaçlarına uyan uluslararası kuruluşlara
serbestçe üye olabilirler ve üyelikten çekilebilirler.
İlgili
kuruluş, üye olduğu veya üyelikten ayrıldığı amaçlarına
uyan uluslararası kuruluşlara, üye olduğu veya üyelikten ayrıldığı
tarihi izleyen onbeş gün içinde, Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığına bildirir. Üyelik bildirimine, üye olunan kuruluş
tüzüğünün bir örneği de eklenir.
Sendikalar
ve konfederasyonlar önceden izin almaksızın, serbestçe, yabancı
ülkelerdeki amaçlarına uyan uluslararası kuruluşların üye
veya temsilcilerini Türkiye'ye davet edebilir veya yabancı ülkelerdeki
toplantılarına kendi üye veya temsilcilerini gönderebilirler.
İKİNCİ
BÖLÜM
Güvenceler
Sendika
üyelerinin ve yöneticilerinin güvencesi
MADDE
18. – Kamu görevlileri, iş saatleri dışında veya işverenin
izni ile iş saatleri içinde sendika veya konfederasyonların bu
Kanunda belirtilen faaliyetlerine katılmalarından dolayı farklı
bir işleme tabi tutulamaz ve görevlerine son verilemez.
Kamu
işvereni kamu görevlileri arasında sendika üyesi olmaları veya
olmamaları nedeniyle bir ayırım yapamaz.
Sendika
veya konfederasyon yönetim kurullarına seçilenler, seçildikleri tarihten
başlayarak bu görevlerinde kaldıkları sürece kurumlarından
aylıksız izinli sayılırlar.
Mahalli
ve genel seçimlerde aday olanların, sendika ve konfederasyonun organlarındaki
görevleri adaylık süresince askıda kalır. Seçilmeleri halinde
görevleri son bulur.
Sendika
şubeleri en az 500 üye ile kurulur. 500 ile 3000 üyesi olan sendika
şubelerinde bir yönetim kurulu üyesi, 3001 ile 5000 üyesi olan sendika
şubelerinde iki yönetim kurulu üyesi, 5001 ile 7500 üyesi olan sendika
şubelerinde üç yönetim kurulu üyesi, 7501 ile 10 000 üyesi olan
sendika şubelerinde dört yönetim kurulu üyesi ve 10 001 ve daha fazla üyesi
olan sendika şubelerinde beş yönetim kurulu üyesi genel kurul kararı
ile aylıksız izinli sayılır.
Kamu
görevlilerinin bu süreleri, emekli kesenekleri ve karşılıklarının
yöneticisi oldukları sendikaları tarafından her ay Türkiye
Cumhuriyeti Emekli Sandığına gönderilmesini kabul etmeleri koşuluyla
emeklilik derecelerinde değerlendirilir.
Şube
yönetim kuruluna seçilenlerden aylıksız izinli sayılanların
dışında kalanlar, kamu kurumlarındaki görevlerini sürdürürler.
Aylıksız
izinli sayılanlardan herhangi bir nedenle sendika veya konfederasyon
organlarındaki görevlerinden ayrılanlar, görevlerinin son bulması
tarihinden itibaren bir ay içinde ayrıldıkları kurum ve kuruluşa
yazılı müracaat etmeleri durumunda, kamu işvereni bu kimseleri
bir ay içinde eski görevlerine ya da uygun diğer bir göreve atamak
zorundadır. Bir ay içinde görevlerine başlamak için başvurmayanlar
görevlerinden çekilmiş sayılırlar.
Açığa
alma, resen emeklilik, göreve son verilmesi, tayin veya sair hallerde görevlinin
mahkemeye başvurması halinde, mahkeme kararı kesinleşinceye
kadar sendikadaki görevi devam eder.
DÖRDÜNCÜ
KISIM
Faaliyetler,
Yasaklar ve İdarî Kurullar
BİRİNCİ
BÖLÜM
Faaliyetler
ve Yasaklar
Sendika
ve konfederasyonların yetki ve faaliyetleri
MADDE
19. – Kamu görevlileri sendikaları ile konfederasyonları bu
Kanundaki hükümler çerçevesinde, üyeleri adına toplu görüşmeye
katılmaya, toplu görüşmeyi sonuçlandırmaya ve taraf olmaya
yetkilidir.Sendika ve konfederasyonlar kuruluş amaçları doğrultusunda
aşağıdaki faaliyetlerde bulunabilirler:
a)
Genel olarak kamu personelinin hak ve ödevleri, çalışma koşulları,
yükümlülükleri, iş güvenlikleri ile sağlık koşullarının
geliştirilmesi konularında görüş bildirmek ve toplu görüşme
sonucunda anlaşmaya varılan mutabakat metinlerinin uygulanmasını
izlemek üzere idarî kurullara üyeleri arasından temsilciler göndermek.
b)
Devlet personel mevzuatında kamu görevlilerinin temsilini öngören çeşitli
kurullara temsilci göndermek.
c)
Verimlilik araştırmaları yapmak, sonuçlarla ilgili raporlar düzenlemek,
önerilerde bulunmak ve işverenlerle bu konularda ortak çalışmalar
yapmak.
d)
Üyelerin meslekî yeterliliklerinin artırılması ve sorunlarının
çözülmesi ile sendikal faaliyetlerinin geliştirilmesine yönelik kurs,
seminer ve sosyal amaçlı toplantılar düzenlemek, bilimsel çalışmalar
yapmak ve yayınlarda bulunmak.
e)
Üyelerin ortak ekonomik ve sosyal hak ve menfaatleri ile personel hukukunu
ilgilendiren konularda ilgili kurumlara ve yetkili makamlara sunulmak üzere çalışmalar
yapmak ve öneriler getirmek.
f)
Üyelerin idare ile ilgili doğacak ihtilaflarında, ortak hak ve
menfaatlerinin izlenmesinde veya hukukî yardım gerekliliğinin ortaya
çıkması durumunda üyelerini veya mirasçılarını, her
düzeyde ve derecedeki yönetim ve yargı organları önünde temsil
etmek veya ettirmek, dava açmak ve bu nedenle açılan davalarda taraf
olmak.
g)
Üyeleri ve ailelerinin yararlanmaları için hizmet amacıyla, eğitim
ve sağlık tesisleri, dinlenme yerleri, spor alanları ve benzeri
yerler ile kitaplık, kreş, yuva ve huzur evleri, yardımlaşma
sandıkları kurmak ve yönetmek ile herhangi bir bağışta
bulunmamak kaydı ile üyeleri için kooperatifler kurulmasına yardım
etmek ve nakit mevcudunun yüzde onundan fazla olmamak kaydıyla bu
kooperatiflere kredi vermek.
h)
Yangın, su baskını, deprem gibi tabii afetlerin vukuunda, gerektiğinde
üyelik şartı aranmaksızın nakit mevcudunun yüzde onunu aşmamak
kaydıyla afete uğrayan bölgelerde konut, sağlık ve eğitim
tesisleri yapmak ve bu amaçla kamu kurum ve kuruluşlarına aynî ve
nakdî yardımda bulunmak.
Yasaklar
MADDE
20. - Bu Kanuna göre kurulan sendika ve konfederasyonların yönetim ve işleyişleri
Anayasada belirtilen Cumhuriyetin niteliklerine ve demokratik esaslara aykırı
olamaz.
Sendika
ve konfederasyonlar kamu makamlarından maddî yardım kabul edemez,
siyasî partilerden maddî yardım alamaz ve onlara maddî yardımda
bulunamazlar.
Sendika
ve konfederasyonlar siyasî partilerin kuruluşu içinde yer alamazlar;
siyasî partilerin ad, amblem, rumuz veya işaretlerini kullanamazlar.
Sendika
ve konfederasyonlar ticaretle uğraşamazlar.
İKİNCİ
BÖLÜM
İdarî
Kurullar
Yüksek
İdarî Kurul
MADDE
21. – Kamu görevlilerinin hak, ödev ve çalışma koşullarının
düzenlenmesi ve kanunların kamu görevlilerine eşit uygulanmasına
yönelik kararların alınması için yapılacak toplu görüşmelere
esas olmak üzere Kamu İşveren Kuruluna görüş bildirmek ve
toplu görüşmelerde belirlenen mutabakat metinlerinin uygulanmasını
izlemek amacıyla Yüksek İdari Kurul oluşturulur.
Yüksek
İdarî Kurul, Başbakanlık Müsteşarının başkanlığında,
aşağıda belirtilen kamu işveren temsilcileri ile bünyesinde
üye sayıları itibariyle en çok kamu görevlisini bulunduran
konfederasyonlardan ilk üçünün üyeleri oranında seçecekleri onbeş
temsilciden oluşur.Bu Kurulda yer alacak kamu işveren temsilcileri
şunlardır:
a)
Bakanlıklar ve diğer kamu kurum veya kuruluşlarının müsteşarları.
b)
Devlet Personel Başkanı.
c)
Devlet İstatistik Enstitüsü Başkanı.
d)
İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürü.
e)
Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürü.
f)
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma
Genel Müdürü.g) Bağımsız başkanlıkların başkanları.
h)
Kamu işveren sendikası.
Kurul,
zorunlu durumlar dışında yılda en az bir kez toplanır.
Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, sendika ve konfederasyonların
üye sayıları, dağılımları ve bunlara ilişkin
diğer bilgileri içeren raporu Kurula sunar.
Kurum
idarî kurulları
MADDE
22. – Kurum düzeyinde kamu görevlilerinin çalışma koşulları
ve kanunların kamu görevlilerine eşit uygulanması konularında
görüş bildirmek üzere, eşit sayıda kamu işveren vekili
ile en çok üyeye sahip sendikaca, üyeleri arasından belirlenen
temsilcilerin katıldığı kurum idari kurulları oluşturulur.
Bu kurullar yılda iki kez toplanır.
İşyeri
sendika temsilcileri
MADDE
23. – İşyerlerinde kamu görevlilerinden en çok üye kaydetmiş
sendika işyeri temsilcisi seçmeye yetkilidir.
Sendika
temsilcileri, işyerlerinde, üyelerinin işveren veya işyeri ile
ilgili sorunlarını dinlemek, ilgili yerlere iletmek ve sendika ile işveren
arasında iletişim sağlamak amacıyla, sendikaların tüzüklerinde
belirtilen yetkili kurullar tarafından bir genel kurul dönemi için işyerinden
seçilirler.
İşyerinde
kamu görevlileri arasında en çok üye kaydetmiş sendikanın
bulundurabileceği temsilci sayısı, işyerindeki kamu görevlisi
sayısı 20-100 arasında ise en çok bir, 101-500 arasında ise
en çok iki, 501-1000 arasında ise en çok üç, 1001-2000 arasında
ise en çok beş, 2000'den fazla ise en çok yedidir. Bu temsilcilerden biri
sendika tarafından baş temsilci olarak görevlendirilebilir.
İşyeri sendika temsilcileri bu görevlerini işyerinde, haftada
iki saat olmak üzere yerine getirirler. Temsilciler bu sürede izinli sayılırlar.
Kamu
işvereni, yönetim ve hizmetin işleyişini engellemeyecek biçimde
sendika temsilcilerine çalışma saatleri içinde ve dışında
görevlerini yapabilmeleri için imkânlar ölçüsünde kolaylıklar sağlar.
BEŞİNCİ
KISIM
Sendika
ve Konfederasyonların
Gelirleri,
Giderleri ve Denetimi
BİRİNCİ
BÖLÜM
Gelir
ve Giderler
Gelirler
MADDE
24. – Sendika ve konfederasyonların gelirleri;
a)
Üyelerinin ödeyecekleri üyelik ödentilerinden,
b)
Bu Kanuna göre yapabilecekleri faaliyetlerden elde edilecek gelirlerden,
c)
Bağış ve yardımlardan,
d)
Mal varlığından elde edilen gelirlerden,
Oluşur.
Sendika
ve konfederasyonlar, kendilerinin veya Türkiye Cumhuriyeti Devletinin üyesi
bulunduğu uluslararası kuruluşlar hariç, dış
kaynaklardan Bakanlar Kurulunun izni olmadıkça yardım ve bağış
kabul edemezler.
Sendika
ve konfederasyonlar tüm nakdî gelirlerini bankalara yatırmak zorundadırlar.
Zorunlu giderler için kasalarında tutacakları azamî nakit mevcudu tüzüklerinde
gösterilir.
Üyelik
ödentisi
MADDE
25. – Aynı hizmet kolunda çalışan kamu görevlilerinin yüzde
beşinden fazlasını üye kaydetmiş bulunan sendikaların
üyelik ödentileri, 14 üncü madde çerçevesinde üyenin üyelik
beyannamesindeki istemine uygun olarak kamu işverenince aylığından
kesilerek beş gün içinde sendikaların banka hesaplarına yatırılır
ve ödenti listesinin bir örneği ilgili sendikaya gönderilir.
Aylık
ödenti tutarı; 15 inci derecenin birinci kademesinden aylık alan
Devlet memurunun, aylık, taban aylığı, kıdem aylığı,
her türlü zam ve tazminatlar ile ödenekler toplamının net tutarının
otuzda birini geçemez. Sendika tüzüklerine, üyelik ödentisi dışında
her ne ad altında olursa olsun, üyelerden başka bir kesinti yapılmasını
öngören hükümler konulamaz.
Üyeliği
herhangi bir nedenle sona erenlerin sendikaca beş çalışma günü
içinde işverene bildirilmesi zorunludur.Konfederasyonlara üyelerince ödenecek
ödenti miktarı, sendikaların ödenti tutarlarının yüzde beşinden
aşağı olmamak üzere konfederasyonların genel kurullarınca
belirlenir.
Giderler
MADDE
26. – Sendika ve konfederasyonlar gelirleri tüzüklerinde belirtilen amaçları
ve bu Kanunda gösterilen faaliyetleri dışında kullanamazlar ve
bağışlayamazlar.
Sendika
ve konfederasyonlar, gelirlerinin en az yüzde onunu üyelerinin mesleki bilgi
ve tecrübelerini artırmak için kullanmak zorundadırlar.
Vergi
Usul Kanununa göre demirbaş sayılan her türlü eşya veya
malzeme demirbaş defterine kaydedilir ve bunlar hiçbir şekilde gider
olarak işlem göremez.
Sendika
şubeleri, sendika ve konfederasyonlar yardımlaşma sandıkları
dışında, üyeleri, yöneticileri veya diğer kişi ve
kuruluşlara borç para veremez ve elde ettikleri gelirleri dağıtamazlar.
Sendika
ve konfederasyonların tutacakları defterler, tasdik şekli, kayıtların
düzenlenme usul ve esasları bir yönetmelikle belirlenir. Muhasebe kayıtları
bilanço esasına göre tutulur.
İKİNCİ
BÖLÜM
Denetim
İdarî
ve malî denetim
MADDE
27. – Sendika şubesi, sendika ve konfederasyonların yönetim ve işleyişleri
ile gelir ve giderleri ve bunlarla ilgili her türlü işlemlerin kanunlar
ve ilgili diğer mevzuat ile tüzük ve genel kurul kararlarına uygun
olup olmadığı hususlarındaki idari ve mali denetim,
denetleme kurulları ya da denetçiler tarafından yapılır.
Denetimin esasları hakkında Sendikalar Kanununun 47 nci maddesine göre
çıkarılan tüzük hükümleri uygulanır.
Sendikalar
ve konfederasyonların yıllık hesapları 1.6.1989 tarihli ve
3568 sayılı Kanuna göre denetim yetkisi almış meslek
mensupları tarafından denetlenerek, bağımsız denetim
raporu hazırlanır. Bu raporlar genel kurula sunulur.
Sendika
ve konfederasyonlar her hesap ya da bütçe dönemine ait bilanço ve hesaplarıyla
çalışma ve denetleme raporlarını ait oldukları dönemi
izleyen üç ay içinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına;
sendikalar ayrıca bağlı bulundukları konfedarasyonalara gönderirleri.
ALTINCI
KISIM
Toplu
Görüşme
BİRİNCİ
BÖLÜM
Genel
Hükümler
Toplu
görüşmenin kapsamı
MADDE
28. – Toplu görüşme; kamu görevlileri için uygulanacak katsayı
ve göstergeler, aylık ve ücretler, her türlü zam ve tazminatlar, fazla
çalışma ücretleri, harcırah, ikramiye, lojman tazminatı,
doğum, ölüm ve aile yardımı ödenekleri, tedavi yardımı
ve cenaze giderleri, yiyecek ve giyecek yardımları ile bu mahiyette
etkinlik ve verimlilik artırıcı diğer yardımları
kapsar.
Taraflar
MADDE
29. – Toplu görüşmenin tarafları, kamu işverenleri adına
Kamu İşveren Kurulu, kamu görevlileri adına her hizmet kolunda
kurulu yetkili kamu görevlileri sendikaları ile bunların bağlı
bulundukları konfederasyonlardır.Kamu İşveren Kurulu; Başbakan
tarafından görevlendirilen bir Devlet Bakanının başkanlığında
aşağıdaki kamu görevlilerinden oluşur:
a)
Başbakanlık Müsteşarı.
b)
Maliye Bakanlığı Müsteşarı.
c)
Hazine Müsteşarı.
d)
Devlet Planlama Teşkilâtı Müsteşarı.e) Devlet İstatistik
Enstitüsü Başkanı.
f)
Devlet Personel Başkanı.
g)
Maliye Bakanlığı Bütçe ve Malî Kontrol Genel Müdürü.
h)
Kamu işveren sendikası.
Yetkili
kamu görevlileri sendikaları ile bunların bağlı bulundukları
konfederasyonlar görüşmelere Kamu İşveren Kurulu üyelerinin
sayısı kadar temsilci ile katılır.
Toplu
görüşme ile ilgili çalışmaların hızlandırılmasına
ve sonuçlandırılmasına yardımcı olmak üzere taraflar
eşit sayıda yetkililerin katılımı ile ön çalışma
grupları oluşturabilir.
İKİNCİ
BÖLÜM
Toplu
Görüşme, Yetki, Mutabakat Metni
Yetki
MADDE
30. – Her hizmet kolunda en çok üyeye sahip sendika ile bunların bağlı
oldukları konfederasyonlar toplu görüşme yapmaya yetkilidir. En çok
üyeye sahip konfederasyon temsilcisi toplu görüşme heyetinin başkanıdır.Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, kamu görevlileri sendikalarınca
yapılan üyelik bildirimlerini dikkate alarak, her yıl 31 Mayıs
itibariyle sendikaların üye sayılarını tespit eder; buna göre
her hizmet kolundaki yetkili kamu görevlileri sendikaları ile en çok üyeye
sahip konfederasyonu belirler ve sonuçları Temmuz ayının ilk
haftasında Resmî Gazetede yayımlar. Bu sonuçlara beş çalışma
günü içinde itiraz edilmediği takdirde, üye sayıları ile her
hizmet kolundaki yetkili kamu görevlileri sendikaları ve en çok üyeye
sahip konfederasyonun yetkisi kesinleşir.
Yetki
itirazı
MADDE
31. – Sonuçların yayımı tarihinden itibaren beş çalışma
günü içinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca
yetkili olarak belirlenen her hizmet kolundaki yetkili kamu görevlileri
sendikaları ile en çok üyeye sahip konfederasyonunun çoğunluğunun
olmadığı gerekçesiyle, diğer sendikalar ve
konfederasyonlarca Ankara İş Mahkemesine itiraz edilebilir.
Mahkeme
itirazı onbeş gün içinde karara bağlar.
Tarafların
toplanması
MADDE
32. – Hizmet kollarına göre belirlenen yetkili kamu görevlileri
sendikaları ve bağlı oldukları konfederasyonlar ile Kamu
İşveren Kurulu, çağrı yapılmasına gerek kalmaksızın
her yılın Ağustos ayının onbeşinci günü, Devlet
Personel Başkanlığınca belirlenen ve taraflara bir hafta önceden
bildirilen yerde toplanırlar.
Toplu
görüşmenin sekretarya hizmetleri, Devlet Personel Başkanlığınca
yürütülür.
Toplu
görüşmenin gündemi
MADDE
33. – Kamu İşveren Kurulu, Yüksek İdarî Kuruldan gelen önerileri
de dikkate alarak, toplu görüşme kapsamındaki konulara ilişkin
bilgi ve belgeleri kurula sunar ve toplu görüşmeye başlanır.Taraflar,
toplu görüşmeye esas olacak önerilerini sunarlar.Toplu görüşmenin
gündemi, bu hazırlık çalışmaları ve öneriler dikkate
alınarak oluşturulur.Görüşmelerin hangi esaslar içinde yapılacağı
taraflar arasında belirlenir.
Toplu
görüşmenin sonuçlanması ve mutabakat metni
MADDE
34. – Toplu görüşme en geç onbeş gün içinde sonuçlandırılır.
Bu süre içinde anlaşmaya varılırsa, düzenlenen mutabakat metni
taraflarca imzalanır.
Mutabakat
metni, uygun idarî, icraî ve yasal düzenlemelerin yapılabilmesi için
Bakanlar Kuruluna sunulur. Bakanlar Kurulu üç ay içinde mutabakat metni ile
ilgili uygun idarî ve icraî düzenlemeleri gerçekleştirir ve kanun tasarılarını
Türkiye Büyük Millet Meclisine sunar.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Uyuşmazlıkların
Çözüm Usulleri
Uyuşmazlığın
tespiti, çözümü ve Uzlaştırma Kurulu
MADDE
35. – Toplu görüşmenin tamamlanması için öngörülen süre içinde
taraflar anlaşamazlarsa, taraflardan biri üç gün içinde Uzlaştırma
Kurulunu toplantıya çağırabilir.
Uzlaştırma
Kurulu, Yüksek Hakem Kurulu Başkanının başkanlığında;
Üniversitelerarası Kurul tarafından, fakültelerin çalışma
ekonomisi, iş hukuku, idare hukuku ve kamu maliyesi bilim dallarından
seçilecek birer üye olmak üzere dört öğretim üyesinden oluşur.
Bu üyeler, siyasî partilerin merkez karar ve yürütme kurullarında görev
alamazlar. Üyeler iki yıl için seçilirler. Süresi biten üyeler yeniden
seçilebilir. Kurulun sekretarya işleri Devlet Personel Başkanlığınca
yürütülür.
Uzlaştırma
Kurulu, uyuşmazlık konularını inceler, gerektiğinde
toplu görüşme taraflarının temsilcilerini dinler ve beş gün
içinde kararını verir. Kararlar salt çoğunlukla alınır.
Her
toplantı günü için Uzlaştırma Kurulu Başkanına 1100,
üyelere 1000 gösterge rakamının 657 sayılı Devlet Memurları
Kanununun 154 üncü maddesi uyarınca belirlenen aylık katsayısı
ile çarpımı sonucu bulunacak miktarda toplantı ücreti ödenir.
Uzlaştırma
Kurulunun kararına tarafların katılması durumunda, bu karar
mutabakat metni olarak Bakanlar Kuruluna sunulur. Tarafların Uzlaştırma
Kurulu kararına katılmaması durumunda anlaşma ve anlaşmazlık
konularının tümü taraflarca imzalanan bir tutanakla belirtilerek
Bakanlar Kuruluna sunulur.
YEDİNCİ
KISIM
Çeşitli,
Geçici ve Son Hükümler
BİRİNCİ
BÖLÜM
Çeşitli
Hükümler
Sendika
ve konfederasyonların katılma ve birleşmesi
MADDE
36. – Genel Kurul kararıyla sendikaların başka bir sendikaya
veya konfederasyonların başka bir konfederasyona katılması
halinde katılan sendika veya konfederasyonun bütün hak, borç, yetki ve
menfaatleri katıldığı sendika veya konfederasyona kendiliğinden
geçer.
Birleşen
sendika veya konfederasyonların bütün hak, borç, yetki ve menfaatleri
birleşme sonucu meydana getirdikleri yeni tüzel kişiliğe kendiliğinden
geçer.
Bu
madde hükümleri gereğince katılan veya birleşen sendika ve
konfederasyonların üyeleri, ayrı bir işleme gerek olmaksızın
devralan veya yeni kurulan sendika veya konfederasyonun üyesi olurlar.
Birleşme
ile ilgili diğer usul ve esaslar sendika veya konfederasyonların tüzüklerinde
gösterilir.
Kapatma
MADDE
37. – Anayasada belirtilen Cumhuriyetin niteliklerine ve demokratik esaslara
aykırı faaliyetlerde bulunan sendika ve konfederasyon, merkezlerinin
bulunduğu yer Cumhuriyet Başsavcısının istemi üzerine
iş davalarına bakmakla görevli mahallî mahkeme kararı ile kapatılır.
Yukarıdaki
fıkraya aykırı hareket eden sendika şubesi, sendika ve
konfederasyonlar hakkında 2908 sayılı Dernekler Kanununun 54 üncü
maddesi uyarınca işlem yapılır.
Ceza
hükümleri
MADDE
38. – Bu Kanunun;
a)
20, 24 ve 26 ncı maddelerinde yer alan hükümlere aykırı hareket
edenlere altı aydan bir yıla kadar hapis cezası,
b)
Bu Kanunun 8, 14, 16 ve 17 nci maddelerinde yer alan hükümlere aykırı
hareket eden sendika şubesi, sendika veya konfederasyonlara ikiyüzmilyon
liradan az olmamak üzere ağır para cezasına,
Hükmedilir.
Faaliyetin
durdurulmasında kayyım tayini
MADDE
39. – Faaliyeti durdurulan sendika veya konfederasyonun mallarının
idaresi, menfaatlerinin korunması ve durdurma süresi sonunda yeniden
faaliyete geçebilmesi için genel kurul yapılması, Medenî Kanun hükümleri
gereğince tayin olunacak bir veya üç kayyım tarafından sağlanır.
Fesih,
infisah ve kapatma halinde malların devri
MADDE
40. – Fesih, infisah ve kapatma hallerinde, mal varlıkları 2821 sayılı
Sendikalar Kanununun 46 ncı maddesindeki hükümler çerçevesinde tasfiye
edilir.
Ancak,
tasfiye sonucunda kalacak para ve mallar, ilgili sendika veya konfederasyonun tüzüğünde
aksine bir hüküm bulunmadığı takdirde Hazineye devredilir.
Yönetmelikler
MADDE
41. – Bu Kanunun uygulanması bakımından;
a)
Kurumların girecekleri hizmet kolları,
b)
Sendika ve konfederasyon üyeliklerine başvuru belgeleri ile çekilme
bildirimlerinin şekli ve içereceği bilgiler,
c)
Yüksek İdarî Kurul, Kamu İşveren Kurulu ve Kurum İdarî
Kurullarının oluşum biçimi ile çalışma usul ve
esasları,
d)
Sendika üye sayıları ve her hizmet kolunda yetkili kamu görevlileri
sendikaları ve bunların bağlı bulundukları
konfederasyonların belirlenmesine ilişkin usul ve esaslar,
e)
Sendika ve konfederasyonların tutacakları defterler, tasdik şekli
ve kayıtların düzenlenme usul ve esasları,
f)
Uzlaştırma Kurulunun çalışması ve hizmetlerin yürütülmesine
ilişkin usul ve esaslar,
Kanunun
yayımı tarihinden itibaren dört ay içinde, kamu görevlileri
sendikaları konfederasyonlarının da görüşleri alınmak
suretiyle Maliye Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığı ile Devlet Personel Başkanlığınca
birlikte hazırlanacak yönetmeliklerle belirlenir.
Uygulamanın
izlenmesi
MADDE
42. – Bu Kanunun uygulanmasında;
a)
Kamu görevlileri sendika ve konfederasyonlarının kuruluşu,
yetkili organlarının oluşumu ve bu organların çalışma
usulleri ile görevleri, sendika ve konfederasyonların tüzel kişi
olarak hak ve yükümlülükleri ve faaliyetleri gibi konularda karşılaşılacak
sorunları gidermeye Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı,
b)
Personel konularına ilişkin olarak karşılaşılacak
sorunları Maliye Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığının görüşlerini alarak gidermeye
Devlet Personel Başkanlığı,
Yetkilidir.
Maliye
Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı
ve Devlet Personel Başkanlığı yukarıda belirtilen
hususlar ile ihtiyaç duyulacak diğer hususlarda bu kurumlardan birinin
talebi üzerine ortak çalışma yapabilirler. Bu çalışmalara
Yüksek İdarî Kurula temsilci gönderen kamu görevlileri sendikaları
konfederasyonunun temsilcileri de davet edilir.
Diğer
kanunların uygulanması
MADDE
43. – Bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 2821 sayılı Sendikalar
Kanunu, 2908 sayılı Dernekler Kanunu, 743 sayılı Türk
Medeni Kanunu ile sendika ve konfederasyonlarda görev alacaklar hakkında
kamu görevlilerinin tabi oldukları personel kanunlarının ilgili
hükümleri uygulanır.
Değiştirilen
kanun hükmü
MADDE
44. – 11.4.2001 tarihli ve 4641 sayılı Ekonomik ve Sosyal Konseyin
Kuruluşu, Çalışma Esas ve Yöntemleri Hakkında Kanunun 2
nci maddesinde yer alan “Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, ...”
ibaresinden sonra gelmek üzere “kamu görevlileri adına en çok üyeye
sahip konfederasyonu...” ibaresi eklenmiştir.
İKİNCİ
BÖLÜM
Geçici
ve Son Hükümler
Ödenek
tahsisi
GEÇİCİ
MADDE 1. – Bu Kanun gereğince yapılacak harcamalar için Maliye
Bakanlığı bütçesinin transfer tertibinden Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanlığı bütçesinin ilgili tertiplerine
yeterli miktarda ödenek aktarılır.
Kadro
tahsisi
GEÇİCİ
MADDE 2. – Bu Kanunla getirilen hizmetlerin yürütülebilmesi için, Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı merkez teşkilatında
kullanılmak üzere ekli (1) sayılı cetvelde yer alan kadrolar
ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı
cetvellerin adı geçen Bakanlığa ait bölümüne eklenmiştir.
GEÇİCİ
MADDE 3. – Bu Kanunun yürürlüğe girmesini müteakip kurulacak
sendikalardan üye sayıları, ulaşım hizmetleri, bayındırlık,
inşaat ve köy hizmetleri ile bankacılık ve sigorta hizmetleri
hizmet kollarında 1500, enerji, sanayi ve madencilik hizmetleri ile tarım
ve ormancılık hizmetleri hizmet kollarında 3000, basın yayın
ve iletişim hizmetleri ile yerel yönetim hizmetleri hizmet kollarında
4000, büro hizmetleri ile sağlık ve sosyal hizmetler hizmet kollarında
10 000, eğitim, öğretim, bilim ve kültür hizmetleri hizmet kolunda
18 000 ve daha fazla olduğu ve konfederasyonlardan kendi içindeki
sendikalarda bulunan kamu görevlisi üye sayısı 35 000 ve daha fazla
olduğu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca
belirlenerek Resmî Gazetede yayımlananlar bakımından, bu Kanunun
25 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan yüzde beş oranı,
2002 yılında toplu görüşme yapmaya yetkili kamu görevlileri
sendikaları ve bu sendikaların bağlı oldukları
konfederasyonlar belirleninceye kadar geçecek süre içinde uygulanmaz.Yukarıdaki
fıkra uyarınca Resmî Gazetede yayımlanacak belirlemeden sonra
ilgililerin aylıksız izinli geçen sürelerine ilişkin aylık
ve özlük hakları kendilerine ödenir.
GEÇİCİ
MADDE 4. – Konusu suç teşkil etmemek ve kesinleşmiş bir yargı
kararına müstenit olmamak üzere, bu Kanunun yayımı tarihine
kadar, memur temsilcileri ile toplu iş sözleşmesi akdetmeleri
nedeniyle kamu görevlileri haklarında idarî, malî veya adlî takibat yapılmaz,
başlatılanlar işlemden kaldırılır.
GEÇİCİ
MADDE 5. – Bu Kanunun 41 inci maddesinin (a), (b) ve (e) bentlerinde
belirtilen yönetmelikler, Kanunun yürürlüğe girmesini izleyen otuz gün
içinde yürürlüğe konulur.
GEÇİCİ
MADDE 6. – Bu Kanunun yayımı tarihinde faaliyette bulunan kamu görevlileri
kuruluşları, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren sekiz
ay içinde;
a)
Mevcut tüzüklerine göre olağanüstü genel kurullarını
yaparak, tüzük ve örgütlenmelerini bu Kanun hükümlerine göre düzenlemek,
b)
Yeni örgüt ve tüzüklerine göre ilk olağan genel kurullarını
da yapmak zorundadırlar.Belirlenen süre içerisinde, bu Kanuna uygun
olarak yeni tüzüklerini düzenlememiş ve ilk olağan genel kurullarını
yapmamış kuruluşlar bu Kanunda tanımlanan sendikaların
hak ve yetkilerini kullanamazlar.
c)
Bu Kanunun yayımından sonra tüzüklerini bu Kanuna uyduran sendikalar
tüm üyelik belgelerini bu Kanuna göre çıkarılacak yönetmelik hükümlerine
uygun olarak yeniden düzenleyerek birer örneğini olağan genel kurul
tarihinden itibaren iki ay içinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına
göndermek zorundadırlar.
d)
Hizmet kollarına göre yetkili sendikalar belirleninceye kadar oran şartı
aranmaksızın üyelik aidatlarının kaynaktan kesilmesine
devam edilir.
GEÇİCİ
MADDE 7. – Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren faaliyette
bulunan kamu görevlileri sendikaları ile konfederasyon yöneticilerinin
yetkili sendikalar belirlenene kadar özlük haklarının ödenmesine
devam edilir.
GEÇİCİ
MADDE 8. – Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte kurulu bulunan
kamu görevlileri sendikaları, genel kurul kararı ile mal varlıklarını,
hak ve borçlarını her hangi bir sendika, konfederasyon veya Bakanlar
Kurulunca kamu yararına çalıştığı belirlenen
kuruluşlara üç ay içerisinde devredebilirler. Devir ve intikal işlemleri
her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.
Yürürlük
MADDE
45. – Bu Kanun yayımını takip eden 30 uncu günün sonunda yürürlüğe
girer.
Yürütme
MADDE
46. – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.